Łysienie plackowate to choroba polegająca na pojawianiu się na skórze głowy oraz na ciele obszarów pozbawionych włosów. Wypadanie włosów może mieć też formę rozproszoną, przypominającą tradycyjne wypadanie.
Łysienie Plackowate
Łysienie plackowate – przyczyny powstawania choroby
Łysienie plackowate może pojawić się zarówno na skórze głowy jak i na ciele. Przybiera postać placków – obszarów zupełnie pozbawionych włosów lub może prowadzić do całkowitej utraty włosów na całej powierzchni skóry głowy lub na ciele. Przyczyna łysienia nie jest całkowicie poznana. W rozwoju łysienia istotne znaczenie może mieć stres ale nie jest to bezpośrednia przyczyna. Istotną rolę w chorobie odgrywają mechanizmy autoimmunologiczne, zaburzenia gospodarki czerwonokrwinkowej, problemy z jelitami. W łysieniu plackowatym nie dochodzi do uszkodzenia mieszków włosowych ani komórek macierzystych w mieszkach włosowych, dzięki czemu zawsze istnieje szansa na odrost włosów w miejscach objętych łysieniem.
Łysienie plackowate – diagnozowanie problemu w AD Trycholodzy.
Łysienie plackowate w głównej mierze diagnozowane jest poprzez trichoskopię. Trichoskopia to mikroskopowe badanie skóry głowy i włosów. Trycholog rozpoznaje cechy łysienia plackowatego poprzez ocene w badaniu trichoskopii kilku charakterystycznych cech łysienia, takich jak czarne kropki, żółte kropki, włosy wykrzyknikowe, włosy resztkowe. Trichoskopia pozwala nie tylko zdiagnozować problem, ale również ocenić aktywność choroby. W szczególnych przypadkach, kiedy trichoskopia nie daje jednoznacznej odpowiedzi dermatolog trycholog podejmuje decyzję o wykonaniu dodatkowych badań np. biopsji skóry głowy.
